Hoi An

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties op mijn verhalen. Het was inderdaad de bedoeling om jullie mee te nemen op deze reis en jullie te laten meedelen in mijn belevenissen. En natuurlijk om mensen enthousiast te maken om deze reis of een andere rondreis in Azië te gaan doen. Van sommige heb ik begrepen dat de koffer al klaar staat. :):):) hè Robert.
Na gisteravond heerlijk te hebben gegegeten in restaurant Green Chili nog een stukje door de stad gelopen en daarna met een taxi terug naar het hotel. Vanochtend ging weer vroeg de wekker, 06.15 uur, en ontbeten te hebben gingen we met de bus op weg naar My Son, dit een een plaats waar het Cham volk zijn leiders eerde. Het Cham volk is een volk wat leeft volgens het Hindoeïsme. Er stonden allemaal tempels die ook helaas, het wordt vervelend, voor een groot deel plat zijn gebombardeerd door het Amerikaanse leger. De Vietcong had zich hier verschanst. Het is een klein complex waar nog een zestal tempels voor een gedeelte overeind staan maar ze zijn omgeven door bomkraters. Na een uurtje rondgelopen te hebben hebben we nog een optrede van dansers gezien die dansen uitvoerden uit de tijd dat de Cham bevolking hier nog verbleef. Het was leuk om te zien. Na een uurtje rijden waren we weer terug in het hotel en hebben we nog even gezwommen waarna we in het hotel de lunch hebben gebruikt. Nou dat was niet veel, ik was met twee medereizigers en we hadden alledrie nee met groenten besteld. In Nederland ben je dan gewend dat je er patat of rijst bij krijgt nou hier dus niet we kregen een bord met vlees en uien en dat was het. Jammer want het ontbijt was ook al karig. Iedereen die je hoort vind ook dat dit hotel het minste is wat we tot nog toe gehad hebben. Jammer dat we hier nog twee nachten zijn marr vooruit we komen ze wel door. Of de dag nog niet beroerder kon hadden we vanmiddag een kookcursus, niet echt mijn ding veel te ingewikkeld en het duurt ook veel te lang om zulke gerechten te koken. Met de bus naar het centrum en toen nog een stuk lopen naar de ontmoetingsplaats. Na een kwartiertje gingen we met een gids naar de markt om een indruk te krijgen wat er allemaal verkocht wordt. De markt is gedeeltelijk overdekt en het was bloedheet dus niet echt lekker om dan over een markt te lopen. Gelukkig was de vlees- en visafdeling al dicht want je moet er niet aan denken dat ze zij 30 graden noge vlees en vis verkopen zonder dat het in een koeling ligt. Dan had ik niet meer hoeven koken. Toen naar de boot en daar ging het goed mis. We moesten opstappen op traditionele boten die nog al wiebelig zijn en altijd met de punt naar de kade liggen. Dan helpt iemand je wel met instappen maar vanmiddag ging het met oudste deelnemer van 84 jaar mis hij stapte op de boot en verstapte zich iemand probeerde hem op te vangen maar drie Vietnameesjes wegen net zo veel als hij dus dat ging niet lukken. De man maakte een smakkerd in de boot en gilde het uit van de pijn, gelukkig bleek hij alleen last van zijn ribben te hebben en na van de schrik bekomen te zijn ging het wel weer. Toen bleek echter zijn bril zoek te zijn. Die bleek in het wat gevallen te zijn, geen nood een Vietnameesje sprong in het water, wat er niet echt schoon uitzag, en dook naar de bril die hij natuurlijk niet vond. Uiteindelijk tochten de brood vertrokken en na een halfuurtje varen kwamen we aan bij de kookschool. Ne enige uitleg gingen we zelf vechtjas maken met rijstpapier e.d.. Nou ik vond het niet leuk en ook niet lekker. Iedere keer een hapje genomen voor de vorm en voor de rest laten staan. Om 19.30 uur gingen we eindelijk terug naar het hotel en ik dacht ik ga lekker op mijn kamer een berhaaltje schrijven want voor de rst heb ik hebwel gehad met de warmte vandaag. Morgen is het weer vroeg op wan we gaan weer een fietstocht maken met aansluitend een boottocht. 's middags lekker vrij dus hangen bij het zwembad. Dit was het weer voor vandaag nog even tv kijken en dan op tijd naar bed. Tot morgen, doei.